Rome - Formia - Napoli - Sperlonga - Sicilie

Mijn bezoek aan het vaticaanstad stond vroeg in de ochtend op de agenda. Toen ik daar aankwam stond er voor de musea al een hele lange rij. Die rij heb ik vrolijk overgeslagen en bij de ingang hoefde ik slechts even te wachten op de gids. De gids heeft veel over de vaticaanse musea verteld en ook over de sixtijnse kapel. Wat ook een aparte ervaring is... Er wordt om stilte geschreeuwd en om stilte geklapt praktisch. Interessant om de verhalen achter hetgeen wat je ziet te horen.
Vervolgens zijn we met de groep naar de Sint Pieter gegaan. Daar eindigde de tour en startte een stukje Italiaans voorkruipwerk. In de rij voor de trap naar de koepel ontstond een nieuwe rij en een nieuwe stroming aan de rechterkant. Ben ik dus maar in gedoken. De koepel is overigens ook best vreemd. Nooit op een rechte ondergrond gelopen met wanden aan je zijkant die scheef lopen.

Buiten het vaticaan heb ik het maar rustig aan gedaan. Was kapot van al die dagen lopen en reizen.

Bovendien bevond mijn hostel zich in de buurt van het station (termini). Veel daklozen die daar de nacht doorbrengen. Je zou er bijna een voorstelling van kunnen maken.
Net als zakkenrollers overigens. Toen ik een kaartje van Rome naar Florence wilde kopen gisteren vroeg een vreemd figuur aan me of het mij wel lukte. Had hij ook al aan mijn buurvrouw gevraagd. Achter me stond een andere kerel rustig tegen de informatieborden te leunen. Ik heb dat van een aftstandje bekeken en merkte op dat ze heel gauw weg waren toen ze een meneer in het donker en lichtblauw aan zagen komen. Van alle kanten kwamen vrienden van die zakkenrollers en vluchtten dezelfde kant uit.

Genoeg daarover. De volgende dag heb ik mijn overtuigingskills in de strijd gegooid. Met een speciaal (kuch) cultuurpasje heb ik mij als leerkracht een toegang verworven tot Rome 310 AD. Een soort van Rome in 3D. Leuk om een beeld te krijgen van Rome, zoals het geweest zou zijn. Bewegende plateau's, quiz vooraf, geuren en een 3D film.
Chiesa di San Clemente is nog zoiets mysterieus. Een kerk gebouwd op een oudere basiliek en op een oud Romeins straatje, zoals ik het begrepen heb. Mozaieken die diep onder de grond verborgen zijn en tempels waar je een kijkje kunt nemen. Donker en een goede natuurlijke aircon (frisjes daar).

De 26e ben ik naar Formia afgereisd. Daar ben ik opgehaald door Macho (Massimiliano), Giuliano en Giuseppe. Met hen zou ik richting Napoli en Sicilia gaan. Op vakantie dus.
Bij Giuseppe thuis aangekomen had moeders een enorme lunch klaargemaakt. Stel je dus een goed kerstdiner voor. Vol als ik zat van de mozzarella di bufala, vijgen, pasta, tomaat, kaas, druivensap(...) en wat ik nog meer vergeet zijn we naar de Abdij van san Benedetto a Montecassino gegaan (hoop dat het goed geschreven is), waar we de enigen waren die er rondliepen. Verschrikkelijke grote type burcht en een kerk waar alles van goud is. Een prachtig uitzicht op het Italiaanse landschap met de ondergaande zon gericht op de ingang. Indrukwekkend.
Vervolgens hebben we een Poolse begraafplaats bezocht. Lag er onder.

In de avond hebben we gegeten in een restaurant van een vriend van Giuseppe. Ik som op.

- Antipasti (x5) (Type prosciutto e melone) (erg lekker en ik zat vol hierna)
- Pasta (veel te veel. Voor 2 personen besteld. Voor 4 gebracht)
- Vlees vande grill (voor 2 besteld voor veel gebracht)
- Een soort van oliebol (lekker)
- Koffie (lekker)
- 2 Grappa en 2 Limoncello besteld. Resultaat: Flessen op tafel.
- 2x 1 liter rode wijn en 3x 1 liter water als vocht om het heerlijke voedsel me e weg te werken.

Totaalsom €15.00 a testa en een enorm volle buik. Ik kon niet meer. Het zinnetje wat ik bleef horen is : 'chisse non mangia!' hoop dat ik het goed schrijf. In dialect: Deze eet niet! kreeg ook te horen dat als je niet eet je de kok beledigt. Pff... begin van een vakantie...
Vervolgens zijn er nog wat borrels soldaat gemaakt in de plaatstelijke en altijd bruisende partytentbar. Of hoe je het noemen wilt.

De volgende dag zijn we op stap geweest richting Napule. De trein genomen, want auto zou gejat worden. geen rugtassen mee en pasjes thuislaten. Dat was het advies.
In Napels hebben we niet veel gezien vind ik. We zijn naar Castello di Carlo Maschioangiono gegaan. Waar we een goed uitzicht hadden op de haven.
Vervolgens hebben we en pizza gegeten op piazza di Gesu. Die verrekte ******lijers hadden mij een grande bufala laten bestellen maar hadden niet gezegd dat ze geen basilicum meer hadden. Een van de weinige hoofdingredienten. Echter was de pizza toch lekker.
Het bekende en grootste plein (piazza Plebecito) van Napels is ook bezocht door het viertal uit het noorden. Veel grafiti en weinig moois te zien op een plein wat heel mooi kan zijn. Onderweg van het plein naar een van de bekende/beruchte straten van Napels hebben we nog een typisch Napolitaanse Rum Baba gegeten (lekker) en vervolgens koers gezet richting spaccanapoli. Een klein en zeer druk bezocht bergop of afwaarts straatje met winkels en types overal. Opletten op je eigendommen dus. Voor je het weet staat er een of andere kerel voor je die zegt 'Hoe doet Ronaldinho? Weet je hoe die doet?' en ondertussen word je gerold.
Ik genoot wel van dit uitzicht en vond het wel mooi af en toe. Macho die 2 meter de lucht in sprong omdat een scooter 2 centimeter achter zijn been op de claxon drukte. En hoe in het Napolitaans een of ander leuk zinnetje naar hem toe geschreeuwd werd, dat hij niet zo bang moest zijn.
Aan onze linkerhand stond een mooi bord met 'Quartieri Spagnoli' er op geschreven. Avontuurlijk als ik ben vond ik dat we daar eens een kijkje moesten nemen. De andere drie van het viertal vonden dit een minder goed idee en zeiden dat ik maar door moest lopen. Blijkbaar een van de delen van Napoli waar je niet in wilt gaan. Dan staat er echt iemand voor je te vertellen hoe mooi hij je zonnebril vindt. Te kijken en te vragen en ondertussen wordt je gerold.
Opvallend aan Napels. Het geluid van Napels kan ik makkelijk omschrijven: BEEP BEEP BEEPBEEP. BEEPBEEPBEEP BEEP BEEP BEEEEEEEEEP. De claxon is je beste vriend als automobilist in Napels. Als je een zijstraatje ziet, extra gas en toeteren als je een auto aan ziet komen. het is als een jungle in de stad. Het recht van de sterkste geldt daar.

Weer terug hebben we gegeten in een hele leuke bar met een piratenthema. Bar was het schip. Leuk om te zien.
De avond werd traditioneel afgesloten in de het altijd bruisende en levende partytentbarretje.
Daar was overigens ook Gino. De plaatselijke held van Coreno (waar we in een appartement verbleven). Ex drugscrimineel en vrouwenverslinder Gino. Dronken als hij was, zo leuk was die kerel. In het Duits sprak ik met hem, want dat wilde hij. Hij had ooit een Duitse ge*****. Toen hij hoorde dat ik uit Utrecht kwam, was zijn antwoord simpel: 'Ah, ik heb ooit een meid uit Utrecht ge*****. 2 Meter lang met een *** van een halve meter!' Een type apart dus. Smakelijk om gelachen onder het genot (...smerig spul) van een grappa.

De volgende dag stond een dagje strand op het programma. De badplaats Sperlonga werd bezocht en werd de plaatselijke Chineese illegale strandmasseuse flink geterroriseerd door Giuseppe. Of ze alleen maar massages gaf. Al gauw was ze weg. Mooi stadje, Sperlonga, maar het strand vond ik minder spectaculair.
Een mooier strand troffen we aan bij 300 gradini (300 traptreden die je moet afdalen om bij het strand te komen).


Vandaag zouden we naar Sicilie gaan. De auto achtergelaten bij ParkinGo en afgezet op het vliegveld. Na een zenuwachtig moment met de bagage (die te zwaar was. Omdat er 2 kilo mozzarella di bufala in de kitebag zat. Waarna de beveiliging hun vragen had over die persoon uit het noorden (rimini) met Muzzarella uit Campania die hij naar Sicilia wilt brengen... Het was leuk) en bij de security check zijn we op zijn Italiaans eerder geholpen dan de rest. Na het boarden kwam de vlucht... Verschrikkelijk, maar ok. Vrouw begon te schreeuwen en veroorzaakte een schrikreactie bij de rest.
Aangekomen kwam Dario ons ophalen en zette ons af bij Villa Speranza, waar we verbleven. Mooie kamer en een goed bed. Mooi hotel dus. Macho haalde de auto samen met Beppe en vervolgens hebben we de Lido Marausa bekeken en hebben we paste di mandole gegeten. Ten slotte hoort dat in Sicilie.

Na een goede nachtrust zijn we richting San Vito lo Capo gegaan. Daar hebben we een heerlijk dagje aan het strand doorgebracht. Mooie heldere zee en mooi strand.
De dag afgesloten met een BBQ bij Dario. Lekker op het terras.

Omdat we de smaak toch goed te pakken hadden zijn we naar Favigliana gegaan. Een eiland buiten Sicilie. We zijn als inwoners van Favigliana op de boot geloodsd en onze Honda CRV met 7 personen was onderweg naar het eiland.
Daar stond de vader van Valentina (vrouw van Dario) ons op te wachten. Een heerlijke Cannolo met verse ricotta werd verorbert met een lekker kopje koffie.
Nadat we Melania (Dochter van Dario) na de lunch bij opa hadden achter gelaten zijn wij naar de zee gegaan. Rotsen en een verschrikkelijk blauwe zee.
Vervolgens zijn de grotten bezocht die daar ooit in gebruik waren om een of andere grondstof op te graven.

Aangezien Macho niet zo lekker was (ik ook niet geweldig) Hebben we besloten het dagje Palermo even uit te stellen.
Na een goede lunch heft Macho zich weer enigszins op d ebeen kunnen krijgen en ben ik met hem naar een plaats gegaan waar hij kon kitesurfen. Ik ben daar gebleven om fotos te maken van een hele hoop mensen die aan het kiten waren. Was leuk mijn nieuwe camera zo eens te proberen.
Beppe en Giuliano waren bezig met het voetbal. Aangezien Beppe geld inzet op voetbalwedstrijden.

Maandag zijn we vol goede moed op weg gegaan naar Palermo. Al gauw moesten we rechtsomkeerts maken omdat onze Honda een verkeerd tekentje liet zien. We kregen een Kia Carnival en reden zo met zijn 7en richting Palermo. Met Dario voor in de auto ontpopte hij zich als een ware gids. Aangezien het al een type is, was dit erg leuk om mee te maken. Door Palermo werden we geloodsd (was zeker nodig dat we Dario bij ons hadden, aangezien Palermo andere verkeersregels schijnt te hebben.) en zo hebben we veel van Palermo in een recordtijd gezien. Maar een mooie stad is het zeker.
Vervolgens zijn we op monte Pellegrino beland. Daar staat een kerk, gebouwd in de rotsen. Erg mooi om te zien. Helaas kon ik er niet naar binnen, aangezien er een trouwerij bezig was. Dario heeft ons van een afstandje 'lo zen' laten zien. Het Scampia van Palermo. Vervolgens zijn we naar binnen gereden. Zonnebrillen af en doorrijden maar. Werkt zo: Je komt binnen en je merkt dat er iets niet in de haak is. Mensen kijken je aan en na, kleine kinderen op elke straathoek, scootertje die je op afstand volgt. In dit gedeelte wordt veel drugs verkocht, kinderen betaald om de wacht te houden en de politie komt er niet naar binnen. Lo Zen is een plaats waar iets niet zo gauw gebeuren zal. De rust moet bewaard blijven daar. Vandaar dat de politie er ook niets te zoeken heeft. Maar de crimininaliteit heerst er zeker.
Thuis aangekomen hebben we wederom een lekkere pizza gegeten en een typisch Siciliaanse taart met pasta di mandole, verse ricotta en geconfijte vruchten.

De vlucht terug heb ik me lopen ergeren aan die ****** van Ryanair. Als een van de eersten waren we in het vliegtuig, mijn handbagage dus ook. Vervolgens tovert die trol van een stewardess mijn tas tevoorschijn en zegt dat die maar onder mijn stoel moet. Een koffer kwam op de plaats van mijn tas. Even groot en ik zag het probleem niet als de koffer onder de persoon zijn eigen stoel ging.
Aangekomen in Rome heb ik afscheid genomen van de rest en ben ik met de trein naar Firenze gegaan. Was nog verdomd lastig om een slaapplaats te vinden. Maar gelukkig heb ik een goede en rustige slaapplaats gevonden. Firenze is heel anders dan Rome in mentaliteit naar wat ik nu gemerkt heb. Ik zocht gisteren nog wat te eten en vond een barretje waar ze mij het broodje gaven. Gratis. Mocht het toch niet meer verkopen aangezien de kas gesloten was. Vriendelijk van de vrouw. Is nu mijn bar om te ontbijten geworden.

Vannacht sliep er een Nigeriaan bij ons op de kamer die hier was voor een studie over het maken van schoenen. Moslim, dus eens in de zoveel tijd hoorde ik zachtjes Allahou Akbar langskomen. Interessante ervaring en een aardige man.

De komende dagen verblijf ik hier in Firenze en ga ik het een en ander bezoeken. Al heel veel tips gehad van een collega van Rubicone. Komt goed dus!

Ciao!